Siena Toskania
Pochodzenie miasta sięga czasów panowania rzymian a dokładniej czasów panowania imperatora Augusta, który uczynił z tych terenów kolonię o czym świadczą liczne odkrycia archeologiczne. Po okresie turbulencji Siena przeszła pod panowanie Longobardów a później Franków. Pierwsze dokładniejsze informacje dotyczące władających nią wielmoży pochodzą z drugiej połowy IX w., kiedy to Sieną rządził potomek rodu Ranieri, Winigi. Około roku 900 władcą Sieny na krótki okres staje się imperator Ludovico III a potem król Berengario.
W X w., Siena staje się ważnym centrum handlowym na drodze prowadzącej do Rzymu a w kolejnych stuleciach powiększa stan posiadania terenów co niestety prowadzi do zawiści i wojen z Florencją.
W roku 1235 zmuszona zostaje do zawarcia uciążliwego traktatu pokojowego z Florencją ale odbija go sobie w bitwie pod Montaperti w 1260r.
Na przełomie XIII i XIV w., Sieną rządzi tzw. Governo dei Nove ? Rada Dziewięciu i są to lata największej świetności na polu ekonomicznym, kulturowym i urbanistycznym czyniące z niej najważniejsze miasto Toskanii.
Koniec XIV przynosi jednakże wielkie zmiany, wybuch czarnej ospy, która zdziesiątkowała społeczność Sieny doprowadza do bankructwa świetnie prosperujących banków, zniszczenia przemysłu tkackiego oraz sporów pomiędzy wewnętrznymi frakcjami a w efekcie końcowym utratę niepodległości.
Miastu już nigdy nie udało się odbudować swej potęgi.
W 1557 roku Siena przechodzi pod panownie florentczyków a potem pod panowanie Meduceuszy na podstawie traktatu Caveau – Cambrésis i w kolejnych wiekach dzieli swe losy z Florencją.
Kuchnia sieneńska bogata jest w różnorodne potrawy przygotowywane z naturalnych składników
i przypraw, z których warto wymienić czosnek oraz aromatyczne zioła takie jak mięta. Warto spróbować robionych według domowych przepisów świeżych i surowych kiełbas (z wieprzowiny i dziczyzny) oraz serów takich jak pecorino delle crete czy il marzolino.
Najbardziej charakterystyczne są tu potrawy takie jak: zupa z soczewicy z bażantem, ribolita – zupa z jarzyn i chleba, grzanki z podrobami, zupa sieneńska z fasoli, ciasto z ciecierzycy, zając czy dzik przygotowywany na słodko-kwaśno, lub kurczak z oliwkami.
Nie należy również zapominać o bogactwie wspaniałych, wysokiej jakości win pośród których oprócz sławnego Chianti należy wymienić Rosso di Montepulciano, il Brunello di Montalcino oraz la Vernaccia di San Gimignano.
Na terenie Sieny warto zobaczyć:
Piazza del Duomo z katedrą dedykowaną Santa Maria Assunta. Il Duomo – Katedra wznosi się w miejscu w którym kiedyś znajdowała się świątynia poświęcona bogini Minerwie. Budowę katedry rozpoczęto w końcu XII w., a ukończono w drugiej połowie XIII w. W jej wnętrzu znajdują się piękna marmurowa polichromia, 172 popiersia reprezentujące pierwsze pontyfikaty, ołtarz z 1532 wykonany przez Baldassarre Petruzzi,oraz duży witraż będący dziełem Duccio di Buoninsegna.
——-
Palio
Obecnie Siena słynie przede wszystkim z Palio słynnego festynu na cześć Matki Boskiej. Jest to szalony wyścig, w którym jeźdźcy galopują konno ” na oklep” wokół Piazza il Campo.
Palio (wł. Palio di Siena, Il Palio, a w Sienie Palio delle contrade) ? odbywający się we włoskim mieście Siena słynny toskański festyn na cześć Matki Boskiej, który sięga swoją tradycją czasów średniowiecza.
Kulminacyjnym punktem tego święta, którym żyje całe miasto i przyciąga tysiące turystów z całego świata, jest otwarta dla widzów, niezwykle emocjonująca, choć trwająca jedynie trzy okrążenia wokół placu, gonitwa konna. Wyścig rozgrywany jest dwa razy do roku 2 lipca i 16 sierpnia o godzinie 19 na głównym placu Sieny Piazza del Campo.
W dniach poprzedzających Palio w mieście odbywa się szereg niezwykle widowiskowych, barwnych pochodów i parad, w tym pokazów zręcznościowych siedemnastu rywalizujących ze sobą drużyn w kostiumach z epoki, które reprezentują 17 dzielnic (contrade) Sieny. Do najbardziej widowiskowych zaliczyć należy symultaniczne żonglowanie wielkimi jedwabnymi chorągwiami w barwach contrade. Każda dzielnica ma swoje własne, odrębne barwy, co widoczne jest także na ulicach miasta, które w dniach Palio są odświętnie udekorowane chorągwiami i wstęgami w barwach contrade.
Zwycięstwo w gonitwie Palio, to nie tylko źródło wielkiej dumy i prestiżu dla contrade, której mieszkańcy licznie uczestniczą w święcie, ale także szansa na niebagatelne wygrane z uwagi na przyjmowane w tych dniach zakłady, nierzadko o bardzo wysokie stawki.
Zawodnicy dosiadający koni podczas gonitwy Palio reprezentują 17 dzielnic contrade. W samej gonitwie bierze udział 10. dżokejów (i fantini) reprezentujących kontrady, jak też 10 koni wystawionych przez te dzielnice. Tymczasem o wyborze kontrad, jak też koni i jeźdźców, którzy wezmą udział w gonitwie decyduje dość szczególne losowanie, zależne od przebiegu poprzedniej gonitwy Palio. Każda z drużyn biorących udział w gonitwie wystawia zatem swojego konia, jednak konie te są następnie losowane przez kontrady, co czyni gonitwę tym bardziej emocjonującą.
Konie i jeźdźcy noszą barwy i herby contrade (dzielnic): Aquila (Orzeł), Bruco (Gąsienica), Chiocciola (Ślimak), Civetta (Sowa), Drago (Smok), Giraffa (Żyrafa), Istrice (Jeżozwierz), Leocorno (Jednorożec), Lupa (Wilczyca), Nicchio (Muszla), Oca (Gęś), Onda (Fala), Pantera (Pantera), Selva (Las), Tartuca (Żółw), Torre (Wieża) i Valdimontone (Baran).
źródło Wikipedia
——-
Galeria zdjęć – Siena
