Pitigliano Toskania

Pitigliano to niewielkie miasto wznoszące się na skałach osadowych zwanych tufem, bazujące na uprawie warzyw i owoców oraz produkcji oliwy i wina – Vino Bianco di Pitigliano. Pierwsze osady na tych terenach należały do Etrusków, po których kolejno zamieszkiwali te tereny Rzymianie i Longobardowie. W XI w nazwa Pitigliano po raz pierwszy udokumentowana została w buli papieskiej Nicola II.
Po raz kolejny istnienie Pitigliano jako ufortyfikowanej osady będącej w posiadaniu rodu Aldobrandeschi, władców Maremmy potwierdza dokument pochodzącym z w XII w.
Około roku 1274 miasto jest już jedną z najlepszych fortyfikacji rodowych Aldobrandeschi w wojnach z Orvieto. Jednocześnie poprzez akt podziału hrabstwa aldobrandeschi Pitigliano przyznane zostaje do odgałęzienia hrabiów Sovana.
Początkiem XIV w., ród Orsini poprzez związek małżeński pomiędzy Romano Orsini i Anastasia Aldobrandeschi staje się właścicielem miasta a po podbiciu prawie całej Maremmy przez Sienę, łącznie z Sovaną, przenoszą oni do niego swoją siedzibę. Przez kolejne stulecia rodowi Orsini udaje się uchronić integralność swych terenów, chroniąc je przed ekspansją ze strony Orvieto i Sieny. W XVII w., Ferdinando I Wielki książę Toskanii zdobywa wszystkie włości rodu Orsini kończąc jednocześnie istnienie contea di Pitigliano. W roku 1861 Pitigliano staje się częścią Królestwa Włoch będącego dziełem króla Vittorio Emanuele II di Savoia.

Warto zobaczyć na terenie miasta:

Il Duomo – dedykowana św. Pietro i Paolo niejednokrotnie przebudowana zachowała fasadę w stylu barokowym
la Chiesa di San Rocco,
le Necropoli Etrusche,
il Tempietto Paleocristiano,
la Fortezza Orsini – zbudowany przez ród Aldobrandeschi został odrestaurowany i rozbudowany przez Orsinich końcem pierwszej połowy XVI w.,
Pallazzo Orsini – również zbudowany przez Aldobrandeschi został odrestaurowany przez Orsinich końcem XV a początkiem XVI w., dziś mieści się w nim między innymi Museo Civico Archeologico i Museo di Palazzo Osrini
Il Ghetto – ważna część miasta do jakiej w XVII w., uciekło wielu hebrajczyków, i w którym wybudowali oni również swój kościół. W jego skład wchodzą liczne, wąskie uliczki i zaułki, w których toczyło się ich życie społeczne, kulturowe i religijne. Pokojowe stosunki z katolikami i tolerancja jaką obie strony przez wieki sobie okazywali owocują po dzień dzisiejszy, pomimo iż w mieście pozostali nieliczni hebrajczycy, odrestaurowane i zadbane Synagoga, forno degli azzimi (piekarnik służący do pieczenia macy), bagno rituale, cimitero (cmentarz), muzeum hebrajskie oraz produkowane tu vino Kasher w Cantina Cooperativa di Pitigliano,
il Parco Orsini są tego dowodem,
Gli Archi dell – Acquedotto Mediceo – widok miasta zdominowany jest między innymi przez charakterystyczne dwa gigantyczne łuki akweduktu Medyceuszy które uzupełnia 13 mniejszych łuków będących dziełem Lorena.
l’Acquedotto – powstały ok 1543 r., z woli Gian Grancesco Orsini wg projektu Sangallo
le Vie Cave – są to wykute w skale – tufie, antyczne drogi Etruskie, dziś porośnięte mchem, porostami i paprociami, których przeznaczenie nie jest dokładnie poznane, choć niejednokrotnie w ich pobliżu znalezione zostały nekropolie.

Pitigliano Galeria