San Gimignano Toskania
To jedno z piękniejszych Toskańskich miast znane z wina Vernaccia oraz produkcji szafranu.
Odkrycia archeologiczne świadczą o tym, iż już w czasach gdy ziemię tą zamieszkiwali Etruskowie była tu niewielka osada istniejąca około III – II w., p. n .e.
Z późniejszych czasów, czasów panowania Imperium Rzymskiego brak jakichkolwiek informacji.
Udokumentowana historia miasta zaczyna się około X w., kiedy to Biskup Modeny – San Gimignano ocalił niedużą wioskę jaką w tamtych czasach było San Gimignano przed najazdem barbarzyńców za co uwieczniono jego pamięć poprzez nadanie przyszłemu miastu jego imienia.
Szybki rozwój San Gimignano nastąpił w średniowieczu za przyczyną między innymi przebiegającej tu Via Francigena, dzięki której stało się ono ważnym miejscem postoju na drodze pielgrzymek zmierzających do Rzymu. Końcem XII w., miasteczko uzyskuje niezależność od Biskupstwa Volterry, pod rządami którego było od X w., i za panowania którego powstały pierwsze mury obronne.
Początkiem XIII w., powstają pierwsze wieże, których do końca XIII w., było około 72 – dziś zachowało się zaledwie 14 – będące symbolem bogactwa budujących je rodów.
W XIV w., następuje stopniowe załamanie ekonomiczne dla miasta, które nawiedzone zostaje najpierw przez zarazę a później głód co w kolejnych latach zmusza San Gimignano do całkowitego poddania się Florencji pod panowaniem, której zostaje aż do 1861 r., kiedy zostaje wchłonięta przez Królestw Włoch.
Dopiero ostanie stulecie stopniowo przywraca blask miastu, które uznane zostało przez UNESCO za dziedzictwo kulturowe, dzięki charakterystycznej architekturze oraz licznym dziełom jakie się tu zachowały.
Na terenie miasta warte zobaczenia są:
Kościoły takie jak:
Il Duomo – poświęcona w 1148 r., z freskami szkoły sieneńskiej: Vecchio e Nuovo Testamento(Bartolo di Fredi z „Bottega dei Memmi”); Giudizio Universale (Taddeo di Bartolo), dzieła szkoły florenckiej: Storie di Santa Fina (Ghirlandaio), San Sebastiano (Benozzo Gozzoli), Statue Lignee (Jacopo della Quercia) oraz rzeźby Giuliano i Benedetto da Maiano.
la Collegiata di S. Maria Assunta e S. Agostino – z freskami Benozzo Cozzoli i dziełami innych artystów takich jak Benozzo Gozzoli, Piero del Pollaiolo, Pier Francesco Fiorentino, Vincenzo Tamagni, Sebastiano Mainardi.
Muzeum d’art Sacra – z płótnami, stołami i fragmentami płyt pochodzących z nieistniejących już kościołów i zakonów
Muzeo Archeologico – ze znaleziskami etruskimi, rzymskimi i średniowiecznymi pochodzącymi z wykopalisk
14 Wież, z których najwyższa ma ok. 54 m., wysokości
Warto zobaczyć również w San Gimignano „Ferie delle Messi” będącą imprezą historyczną rozgrywającą się na uliczkach i placach miasta końcem trzeciego tygodnia czerwca. Ujrzeć wtedy można mieszkańców miasta i nie tylko przebranych w stroje średniowieczne, kramy z dziełami rzemiosła wzorowanego na epoce średniowiecza.
Uprawa, na okolicznych terenach, szafranu ma wielowiekową tradycję i po dzień dzisiejszy zabrania się stosowania jakichkolwiek sztucznych nawozów czy chemicznych środków ochrony roślin. W historii San Gimignano udokumentowana jest sytuacja, w której miasto zapłaciło swe długi tą wyjątkową przyprawą. Dziś najlepszy szafran sprzedawany jest pod marką „Il Croco” – zafferano purissimo di san gimignano.
Również produkcja wina VERNACCIA di SAN GIMIGNANO ma wielowiekową tradycję o czym świadczą już fragmenty historycznych dokumentów wg, których pierwsze winnice oraz wino powstały około pierwszej połowy XIII w., dzięki rodzinie Bardi i jej potomkom. W dokumentach „Ordinamenti della Gabella” dotyczacych Comune di San Gimignano pochodzących z 1276 r., widnieje informacja dotycząca wprowadzenia podatku ?tre soldi? od sprzedanego wina.
Dziś wino VERNACCIA di SAN GIMIGNANO kontrolowane jest przez Consorzio della Vernaccia. Konsorcjum to ma na celu między innymi kontrolę jakości uprawianych winogron oraz produkowanego wina.
Galeria zdjęć – San Gimignano
